Opowiadania o Lenie i Witku :-)

parys

Jak to sie stało,że do tej pory tego nie przeczytałam?

Bardzo dobre.Rozwijasz się Niuńka.Ty masz zawsze pomysły w przeciwieństwie do scenarzystów Very Happy

niuńka

Własnie nie wiem dlaczego tak poxno wciaz czekałam na twoja recenzje Razz

Rozwijam sie? Tez cos Razz

parys

recenzja -to brzmi dumnie.Powiedzmy - subiektywna ocena.
Nie zmienia to faktu,że jest pozytymwna Very Happy

Z polaka masz 5 czy 6?

niuńka

hehehe dobre sobie Razz

4

Ale moja profesorka mnie przepraszałą za to 4 Razz

FABIAN2

Zamiast Cię przepraszać za 4 , powinna postawic Ci piątke. Moze gdybys podsawiła jej pod nos te opowiadanka , to kto wie Wink

niuńka

w życiu

ja powinnam interepretowac poezje Razz

A takie opowiadanka to dla rozrywki Smile

niuńka

No to piatkowy rozrywkowy wieczór i cedeczek krótki Smile

-Skończyłaś?
-Ostatnia karta, tylko podpis i już!- odłożyła dokument na niewielki stosik ułożony obok
-To co zapraszam mnie na kolacyjkę do waszego gniazdka?- Mejer uśmiechnął się ironicznie
-Ja ci dam gniazdka! Poza tym mam cos do załatwienia
-Ok. już nie będę się wpraszał, ale jak Latoszek wróci robimy imprezę!
-Z jakiej okazji?
-Z powodu ustąpienia waszego zaćmienia umysłowego
-Jacek ja ci chyba dzisiaj cos zrobię!
-A co nie mówię prawdy?!
Podeszła do niego i przytuliła się
-Dzieki, ze jesteś takim dobrym przyjacielem dla mnie i Witka
-Nie ma sprawy, dzwoń jak będziesz się bała- cmoknął ja w czubek głowy i wyszedł do pacjentki. Lena tymczasem zebrała się w sobie i wyszła ze szpitala. Było już ciemno gdy wysiadła przed ośrodkiem odwykowym. Niedzielny wieczór czyli pora odwiedzin. W całym ośrodku roiło się od ludzi porozsadzanych po kontach. Lena rozglądnęła się nerwowo dookoła. Nagle poczuła na oczach czyjeś dłonie.
-Zgadnij kto?
-Bartosz przestań!- odrzuciła jego dłonie i odwróciła się w stronę mężczyzny. Wyglądał kiepsko. Obfity zarost i podkrążone oczy dodawały mu lat.
-Tak się cieszę, ze jesteś…- przyciągnął ja do siebie i mocno objął. Lena czuła się pod jego dotykiem jak parzona rozżarzonymi węglami. Jego zapach…jego ciało…już nie było jej potrzebne. Czuła się nieswojo…
-Proszę cie zostaw mnie…-odsunęła się od niego na niewielka odległość i spoglądnęła ze współczuciem- musimy porozmawiać i to poważnie
-Tak kochanie, ja tez che porozmawiać, z a3 tygodnie wychodzę kupimy nowe mieszkanie będziemy razem obiecuje już więcej nie wezmę i zobaczysz wszystko się zmieni!! Tak bardzo cie kocham!
Lena słuchała tych słow ze łzami w oczach. Jak to się stało, ze człowiek, który był jej tak bardzo bliski nagle stał się kimś zupełnie obcym. Kimś kogo darzyła jedynie współczuciem.
-Bartosz nie mów tak, przecież wiesz…
-Lenka kochanie ja wiem zawiniłem, ale tylko Dzieki tobie zyje i się lecze gdyby nie ty już dawno…
-Przestań!- odwróciła się i ukryła twarz w dłoniach- tak dłużej nie może być
-Wiem, dlatego się zmieniam dla ciebie…- podszedł do niej i znowu przytulił- nie mogła wydusić z siebie słowa. Płakała jak mała dziewczynka. Nie chciała tego dłużej ciągnąć, z drugiej strony nie była w stanie mu wyznać, ze jest szczęśliwa z Witkiem i on już się nie liczy
-Proszę cie zostaw mnie!- wyrwała się z jego ramion- musze już iść. Masz to robić dla siebie rozumiesz?! Mam swoje życie!- nie dała mu powiedzieć już nic więcej. Szybko wybiegła na podjazd i wsiadła do samochodu. Ruszyła sprzed budynku z piskiem opon zostawiając za soba postać przygarbionego mężczyzny
-Nigdy cie nie zostawię rozumiesz?!

Weszła zapłakana do przytulnego mieszkania. Usiadła na kanapie wśród sterty porozrzucanych ubrań. Miała wszystkiego serdecznie dość. Obiecała sobie, ze tego wieczoru wszystko zakończy i nareszcie będzie całkowicie wolna…tylko dla Witka. Siedziała tak kilka minut, kiedy rozległ się sygnał telefonu. Wyciągnęła go z kieszeni i z lekkim uśmiechem wcisnęła zielona słuchawkę.
-Spałaś?
-Nie jeszcze nie, dopiero wróciłam…
-Dlaczego masz taki smutny głos. Co on ci nagadał?
-Nic Witus to p prostu trudna sprawa. Nic takiego
-Nie kłam
-Nie kłamie po prostu miałam ciężki dyżur
-No dobrze niech ci będzie. Ale masz się teraz porządnie wyspać
-Na 6 musze być już na internie…bardzo tęsknię
-Dopiero co wyjechałem
-Za wcześnie nie zdarzyłam się toba nacieszyć
-Wiem…ale zobaczysz szybko minie. Już tylko 6 wieczorów
-Uważaj na siebie
-Ty na siebie tez. I nie przejmuj się tak wszystkim. On nie jest tego wart…
-Nie potrafię…
-Boże Lena tak bym cie chciał teraz przytulić
Poczuła jak po policzku spływa jej jedna samotna łza. Tez chciała, żeby był teraz przy niej, żeby przytulił i powiedział, ze wszystko już jest dobrze…że dobrze postępuje..
-Lenka?
-Tak jestem, wracaj szybko czekam tutaj na ciebie
-Kocham cie, spij dobrze
-Pa
Odłożyła słuchawkę i położyła się na kanapie. Podkuliła nogi przytulając je ramionami do piersi. Nie wiedziała co robić, była rozdarta….

przyznam, ze po tym streszczeniu dobrze mi sie pisało Smile

parys

Niuńka ,Ty sie przyznaj...Zwędziłaś scenariusz? Very Happy

Tej 4 twojej polonistce nie wybaczę.
Ja też zawsze wiedziałam"co autor miał na myśli"-To się nazywa intuicja kobieca.Chociaz czasami miałam wrażenie,że sam autor by na to nie wpadł... Razz

niuńka

Ja tez jej nie wybacze ostatnio znowu mi przywaliła łaskawie 4 z interpretacji maturalnej dwóch wierszy modernistycznych Razz

Ale dobra nie skarze sie Razz

A co do zwedzenia scenariusza to gdziez bym smaiła tak mi wpadło do głowy Razz

pisze na podstawie streszczeń plus cos niecos od siebie Smile

niuńka

Kolejna czesc opowiadania tym razem na blogu wiec zapraszam Smile

parys

Przeczytałam.Jest jak słodki podwieczorek.Bardzo ładnie. Very Happy

niuńka

moze za słodki? Razz

Ale juz niedługo przyszedł mi do głowy szatański pomysł Very Happy

parys

Troche słodyczy jeszcze nikomu nie zaszkodziło.
Szatański pomysł - strach sie bać Evil or Very Mad

FABIAN2

niuńka

jejku czuje pewna wrogosc w stosunku co do mmoijego pomysłu Razz

no planuje jakies urozmaicenie Razz