Opowiadania o Lenie i Witku :-)

parys

Sprytnie wybrnełas z sytuacji,w którą wsadziłas Latoszków.Moje gratulacje. Very Happy

No ,że tez mi to nie przyszło do głowy. Exclamation

niuńka

wybrnełam najbardziej banalnie jak sie tylko dało Parys ale dzieki Smile

Aga wiesz ze dla ciebie no.... Very Happy

sama wiesz Smile

FABIAN2

Wiem niuńka. Jeszcze raz dzięki Very Happy

niuńka

a wiesz przyz czym to pisałam ? jasne ze wiesz Very Happy

FABIAN2

Domyslam się. Wiedziałaś jakie opowiadanka lubie.

Nacioll =) · Gość

Wytam wszystkich =)
Wpadłam tu przez przypadek. Przeczytałam prawie wszystkie opowiadania i jestem pełna podziwu =). Aż się doczekać nie mogę na kolejne =)
Jeśli pozwolicie napiszę coś sama, bo od dawna mam ochote na opowiadanie z L&L =) I jeśli pozwolicie narazie zostanę gościem =)

niuńka

Nacioll ? to ty? Very Happy

napisz koniecznie ah jak ja uwielbiam twoje opowiadania z zycia prywatnego Kryminalnych Very Happy

super ze jestes Very Happy

Nacioll =) · Gość

Ooo, miło mi ;p Jestem Natalia. Mam 15 lat. Mieszkam w Tarnowie. Od jakiegoś czasu, a raczej od dłużzego pisuję opowiadania =) Zaliczyło się już kilka w tym właśnie o Kryminalnych - Ho, ho... kiedy to było.. ;p Dawno temu i nie prawda.. ;p - Co do Kryminalnych prywatnie =) NdiNz oglądam od praktycznie samego początku. Bardzo lubię wątek L&L i tak mnie korciło żeby napisać. =)
Miło mi, że ktoś tu mnie 'zna' =) Więc jeśli pozwolicie =) To coś napiszę =)

niuńka

to ja czekam z niecierpliwoscia Very Happy

parys

A ja tez chetnie poczytam Very Happy

FABIAN2

I ja też

niuńka

mówie wam natalia ma świetny styl Smile

kiedys to nagminnie czytałam to co pisze Smile

Nacioll ;) · Gość

Miło mi, miło Wink

To jeśli możecie to dajcie mi jesce chwilę Wink

Nacioll ;) · Gość

Przepraszam, że post pod postem...

Nie no. Nie przesadzajmy. Takie badziewie. Gryzmolenie sobie. Żaden świetny styl.. ;p

Odc. 1 „ Przecież nie tak miało być. „
Cz. 1

Był późny wieczór. Na dworze padał deszcz, jego pojedyncze krople co jakiś czas uderzały o parapety za oknami. W jednej chwili piękne dotychczas niebo, zostało przykryte grubymi i ciemnymi chmurami. W stolicy życie pomału kładło się do snu, jednak nie wszędzie…
Szpital. Mały, lekarski pokoik. Na kanapie siedziała młoda, piękna lekarka o zniewalająco pięknym uśmiechu i prześlicznych, zielonych oczach. Jak można było się domyśleć, miała nocny dyżur. Z podkurczonymi nogami, pod kocem i z kubkiem gorącej herbaty w dłoniach siedziała patrząc się przed siebie. Była zamyślona.
Jak zwykle błądziła myślami tam gdzie zawszę. Do mężczyzny, który od dłuższego czasu wywrócił jej życie do góry nogami. Niestety los czasami bywa okrutny i w ich przypadku pozwolił ‘złym mocom’ polubić się, lecz nie pokochać. Byli tylko przyjaciółmi. Być może im to wystarczyło. Jednak czy aby na pewno?
Do niedawna była z innym mężczyzną. Kochali się bardzo. Byli ze sobą prawie pięć lat. Za parę miesięcy mieli wziąć ślub. Jednak... wystarczyło jedno słowo, jeden gest by cały mechanizm ich miłości rozpadł się i rozsypał na kilkaset kawałeczków jak szklanka spadająca z dużej wysokości.
Wyprowadziła się do niego. Zamieszkała z przyjaciółką. Wkręciła w nurt pracy. Zapomniała o nim, a pokochała innego. I tak właśnie było od dłuższego czasu. Kochała innego mężczyznę. Przystojnego, wysportowanego mężczyznę o zniewalająco pięknych niebieskich oczach. Uwielbiała wpatrywać się w jego oczy. Gdyby tylko mogła zatopiłaby się w nie cała. Gdyby tylko mogła…:
- Lena, Lena… - z letargu wybił ją głos jakiegoś mężczyzny. Uśmiechnęła się sama do siebie i nie zastanawiając się wiele spojrzała w stronę owej postaci.
- Tak? – spytała odwracając twarz i uśmiechając się. W jednej sekundzie z jej twarzy znikł uśmiech. – Ah, to Ty Jacek. – spuściła wzrok.
- A myślałaś, że kto? Latoszek? – spytał siadając na krześle.
- Niepewnie pokręciła głową na ’tak’
- Oj Lena, Lena. Co ja z Wami mam. I Ty uparta i on uparty.
- Jacek! – skarciła go głosem. – Chciałeś coś? – spytała, zmieniając temat.
- No… Po to przyszedłem. Potrzebna jesteś w zabiegowym.
- On tam będzie? – spytała nie myśląc wiele.
- No tak. Też ma dyżur.
- Chodźmy. – odłożyła kubek na stolik i wstała z kanapy.
- Lena, co się dzieje? – spytał Jacek stając za nią.
- Nie, nic. – skłamała.
Kolejna kłótnia, kolejne spięcie, kolejne nieporozumienie. Tak było od dłuższego czasu. A dokładniej od momentu gdy powiedzieli sobie za dużo. To była jakaś impreza, kilka dni po odejściu Leny od jej narzeczonego Bartosza. Imieniny Moniki. Zostali zaproszeni wszyscy bliscy znajomi. Alkohol zrobił swoje. Siedzieli obok siebie z lampką wina w ręce. Rozmawiali. Na początku była to luźna rozmowa, lecz potem…:

- Wiesz Lena co Ci powiem. Nawet i dobrze, że odeszłaś od tego Twojego Bartosza. Nigdy go nie lubiłem. Nie zasługiwał na Ciebie.
- Proszę, proszę. Znalazł się pan filozof. – kobieta spojrzała na kolegę. – a Twoim zdaniem na kogo powinnam zasługiwać?
- No wiesz… Dużo jest mężczyzn w koło. Taki Jacek. – mężczyzna o imieniu Witek zaśmiał się. – na pewno jakiś mężczyzna, który powinien być wart Ciebie.
- Czyli? – Lena uśmiechnęła się.
- No… - mężczyzna urwał. – Ja. – uśmiechnął się i wyszczerzył zęby.
- Latoszek, proszę Cię. Ty? – Lena zaśmiała się i wzięła kolejny łyk wina.
Zapadła cisza.
- Ale Lenka ja mówię poważnie. Obydwoje wiemy, że nigdy nie kochałaś Bartosza. I oboje wiemy, że kochasz mnie. – Witek spojrzał w jej oczy.
Kobieta zastygła. W uszach odbijały jej się słowa przyjaciela:
- „Kochasz mnie. Kochasz mnie. Kochasz mnie”
- Witek nie żartuj sobie. Nie mam ochoty na żarty.
- Ale ja mówię poważnie. Kocham Cię, słyszysz? Kocham! – prawie, że krzyknął i łapiąc ją za ramiona obrócił w swoją stronę. – Rozumiesz?
- Ale ja Cię nie kocham. – odpowiedziała i wyrywając się z jego uścisku wybiegła na balkon. Chwilę później po jej policzkach spływały pojedyncze łzy. Popełniła błąd. Błąd, którego na pewno bedzie żałować.

I tak też było... Teraz byli tylko przyjaciółmi.

C.D.N.

P.S. Za jakiekolwiek błędy przepraszam.

kAsIuNia_90

Ooo

Jak miłoo...bombaaa=)
Nacioll;) , troszku czasu siedzę na tym foruuum=)
Uwieeeelbiam opowiadańka o wątku L&L=)
Niuńka pisze rewelacyjnie Very Happy

Z przyjemnością poznam Twój styl=) Supcio, że kolejna osóbka dołącza do NAS jako pisareczkaaa Very Happy

Ideaaalnie Razz

Piszcie jak najczęściej i jak najgęściej...pozdrawiam ciepluuutko Razz

Dziewczynki jesteście kochaneee=) Tego mi trzebaaa=)

Nacioll, otwierasz jakiegoś blogaska poświęconego tym opowiadankom, czy będziesz skrobać tu na foruuum Razz

??