"Na dobre i na złe"

vehae

Przygotowuję post, ale niestety chyba nie wrzucę go dziś.

natha87

Anna Z

vehae

Zgadzam się z Wami, szerzej napiszę wieczorem. Może być też tak, że to już w 628 Lena przyłapie Latoszka z kobietą, A tą kobietą będzie ta tancerka.

Anna Z

vehae

To w 630 już będzie Agata.

Anna Z

natha87

Aniu jestem pełna uznania Twojego rozwinięcia mojej myśli na temat LiL. Wszystko wskazuje na to że, właśnie mamy taki kontekst.
Ja to rozumuję też w taki sposób, że to co kiedyś napisali scenarzyści dla LiL nie mogło zostać pominięte i wrzucone do kosza. Mieliśmy pewne zamienniki i przeciąganie historii Afryki aby wątek Latoszka mógł istnieć kiedy Anita nie mogła grać. Teraz z perspektywy czasu można śmiało powiedzieć, że Kamińska sprowadzono do serialu także po to aby afrykański wątek Latoszka miał jakieś tło ale na pewno nie była ona tą tajemniczą bohaterką. To co w głowach maja scenarzyści nie rodzi się z dnia na dzień, bo myślę że, dla każdego bohatera w serialu przygotowany jest jakiś ogólny dalszy zarys. To co zostało zapisane dla Lil gdzieś tam czekało na odpowiedni moment aby to zrealizować. I powiem Wam że, cieszy mnie to, że pomimo tak długiego czasu w końcu będziemy mogli zobaczyć te dramatyczne wydarzenia. Wątek dzięki temu stanie się ciekawszy a i to co zostało przygotowane nie idzie w kąt tylko spokojnie sobie czeka na odpowiedni moment. To jest dowód na to że, postacie Witka i Leny nie są dla produkcji gorsze. Bo chcąc zrealizować dobrą historię i zdjęcia czasami trzeba po prostu odłożyć to na później i zaczekać aż aktorzy będą w miarę dyspozycyjni to i kontynuacja będzie możliwa.

Scenarzyści faktycznie zafundowali nam podróż w przeszłość a to wszystko po to aby przywrócić sobie punkt wyjścia dla historii wcześniej napisanej dla LiL. Jest w tym owszem dużo odniesienia do wydarzeń, które już miały miejsce ale potrzeba pewnych okoliczności, które sprawią że, to co ma zostać zrealizowane będzie takie jak to sobie wcześniej zamierzono.

Jeśli chodzi o Witka w dwuznacznej sytuacji z kobietą najprawdopodobniej będzie to Agata. Właściwie to nawet nie wyobrażam sobie sytuacji, gdyby miało chodzić o inną kobietę. Z charakterem Witka to mało prawdopodobne. Ja tutaj widzę scenę, w której Witek w czysto przyjacielskich relacjach pociesza Agatę po rozstaniu z Szczepanem. I to oczywiście na swój sposób źle zinterpretuje Lena. Nie możemy jeszcze zapomnieć o pocałunku Witka, kiedy leżał chory w szpitalu po operacji kręgosłupa. A niedawno mieliśmy odniesienie do tej sceny z udziałem Leny i Szczepana.
W odcinku 626 Witek jest bardzo otwarty, to on jak nigdy pierwszy wyciąga tą rękę. Chce Lenę zaprosić na wspólny wypad na pizzę, to on pierwszy sprowadza byłą żonę Mariana czy też nawet mówi w rozmowie z jego byłą żoną, ze w tych kłótniach jest jakiś urok, namiętność. Oczywiście jedna jaskółka wiosny nie czyni dlatego też to że, Lena w końcu zgodziła się pójść z Witkiem na pizze nie oznacza że, nagle zmieni swój stosunek wobec Witka. Jest to na pewno mały kroczek jednak jak widzieliśmy w 626 odcinku to Latoszek otwiera się na świat a Lena raczej albo wybucha albo milczy. Witek okazuje duży zapał od ostatnich odcinków ale pewnie zostanie zgaszony jakąś sytuacją i to spowoduje że, okolicznościach dramatu pospieszy na pomoc Lenie. W serialach takie motywy lubią być wykorzystywane. Już to kiedyś pisałam ale coś podobnego mieliśmy z udziałem Zośki i Kuby kiedy, on poszedł ratować bezdomnego a budynek się zawalił. Wtedy Zośka do niego czym prędzej pobiegła. Czy chociażby Hana, która przyjechała na stacje benzynowa w obawie o Piotra dowiedziawszy się o wypadku. Wiem, że też kiedyś była podobna sytuacja u LiL, kiedy Latoszek został uwięziony z zamachowcem w banku. We wszystkich tych przypadkach skończyło się jedynie na wielkim strachu o druga połówkę. A teraz mam nadzieje czeka nas jeszcze większe wydarzenie, takie naprawę z walką na śmierć i życie.

rybka25r

Mozecie jeszcze raz podać obsade odc 628, 629?

Anna Z

Anna Z

Na dobre i na złe - odc. 628

<REZYSERIA>Grzegorz Lewandowski
<DREHB>Karolina Szymczyk - Majchrzak

<WYKONAWCY>
Katarzyna Dąbrowska - Wiktoria, Marcin Zacharzewski - Borys, Bartosz Opania - Latoszek, Julia Wyszyńska - Klaudia, Marcin Rogacewicz - Przemek, Michał Żebrowski - Falkowicz, Amelia Czaja - Matylda, Marcin Sianko, Aleksandra Hamkało - Julka Burska, Elizabeth Duda

Na dobre i na złe - odc. 629
<REZYSERIA>Grzegorz Lewandowski
<DREHB>Joanna Olczakówna

<WYKONAWCY>
Magdalena Turczeniewicz - Dr Mróz, Bartosz Porczyk - Dr. Gębski, Amelia Czaja - Matylda, Natalia Rybicka - Aneta, Marcin Sianko, Aleksandra Hamkało - Julka Burska, Katarzyna Bujakiewicz, Maciej Cymorek - Miłosz, Małgorzata Zajączkowska, Karolina Wańszys - Franka

natha87

W odcinku 629 mamy powrót Anety i Miłosza więc może wątek z Tomaszem powróci. Ale jest też Bujakiewicz i Zajączkowska. Dobrze wiemy że, Miłosz musi jednak konsekwencje prawne ponieść za spowodowaną śmierć niewinnych dzieci. Zapewne w tym odcinku będzie właśnie o tym.

rybka25r

Kiedy będzie streszczenie?

vehae

Dziewczyny, nie zdążyłam. Ale piszę.

vehae

W 626 mamy trzy stałe wątki: LiL, Julki oraz Wiki, Adama i Tomasza. Niewątpliwie jednak wątkiem głównym, a przede wszystkim najważniejszym tematem odcinka są LiL! Scenki z życia Julki oraz Wiki, Adama i Tomasza stanowią w dużej mierze zapowiedź przyszłych wydarzeń powiązanych z Latoszkami. Ponadto w 626 są dwie pary: Barbara i Marian oraz Magda i Kamil. Wyimek z historii tych związków, choć w różnym stopniu, odnosi się do LiL.

Dwie pary odcinka - dwa związki, dwie relacje. Różnią się maksymalnie, ale posiadają taki sam problem – nie mogą być razem, mimo uczucia. Ale o ile dla starszej pary jest nadzieja (a nawet szansa), to dla młodszej nie ma absolutnie żadnej nadziei (ani szansy). Bo Magda i Kamil, choć nie z własnej winny, ale zbudowali swój związek na niewłaściwej relacji – relacji bratersko-siostrzanej. Tymczasem relacją prawdziwie istotną w związku jest uczucie pełne namiętności, takie, że aż „są tam iskry”! Bez tych iskier związek nie jest związkiem mężczyzny i kobiety, lecz relacją brata i siostry. Tylko iskry sprawiają, że uczucie jest takie, jakie powinno być – prawdziwe, erotyczne. I choć przechodzi ono różne fazy (najpierw jest cudowne, potem może brakować nici porozumienia), to jedno pozostaje niezmienne – są iskry! A dopóki są, to wszystko złe (albo nawet bardzo złe) po prostu niknie i o żadnym końcu uczucia mowy być nie może.

Ta nadzieja dla Barbary i Mariana (o której oni jeszcze nie wiedzą) oraz brak nadziei dla Magdy i Kamila (o którym oni również nie wiedzą) to jeden z wielu kontrastów, na których opiera się konstrukcja odcinka. Bo w 626 podstawą przekazu jest kontrast dwóch par. Pierwsze, co rzuca się w oczy to przeciwstawienie młodości i dojrzałości. Ale tu absolutnie nie chodzi o konfrontację młodego i starszego pokolenia. W tym wypadku różnica wieku jest symboliczna i ma przywoływać skojarzenia z pewnymi cechami tradycyjnie przypisywanymi młodości, bądź dojrzałości. I tak:

Młodość to niewinność. Magda i Kamil są parą niewinnych dzieci, które w swoim życiu nie zdążyły jeszcze zrobić nic złego. Znamienne jest to, że na pytanie Kamila „coś źle zrobiłem?” Julka odpowiada „nie, zrobiłeś wszystko bardzo dobrze”. Z kolei Marian nie wszystko robił dobrze. On zawinił i to bardzo, do czego przyznaje się Latoszkowi. Ale życie bywa przewrotne. Niewinność nie zawsze zostaje nagrodzona, a po winie nie musi przyjść kara. Bo oto Magda i Kamil będą musieli się rozstać, a Barbara i Marian mogą odbudować swoje małżeństwo. Okazuje się bowiem, że popełnione błędy nie stanowią ostatecznej dyskwalifikacji. Winy mogą zostać wybaczone, a zło zapomniane, o ile tylko jest to prawdziwe uczucie – z iskrami i namiętnością. Przeszkodą nie do pokonania jest jego brak. Bezerotyczny związek Kamila i Magdy skazany jest na porażkę. Natomiast Marian i Barbara będą się kochać do końca życia i nic na to nie poradzą.

Młody wiek to również brak doświadczenia i bezrefleksyjność. Stan zakochania Magda i Kamil najprawdopodobniej przeżywają pierwszy raz. Bez porównania trudno stwierdzić, czy się kocha naprawdę. I bardzo łatwo się pomylić. Uczucie braterskie, siostrzane można uznać za to prawdziwe… Co innego Marian i Barbara. Po trzydziestu jeden latach w związku posiadają ogromne doświadczenie. W ich wypadku o żadnej pomyłce nie może być mowy. Oni dokładnie wiedzą, co czują. Znają te namiętności i iskry. Pojawia się też refleksja, zarówno u Mariana, jak i u Barbary. I myślę, że oni jeszcze będą razem. W ponowny związek wejdą z iskrami i z namiętnością, ale także z tym, co przeżyli razem, dobrego i złego. I to uchroni ich małżeństwo przed kolejnym rozpadem.

W tej dychotomii młodość – dojrzałość scenarzyści zastosowali fantastyczny chwyt, a mianowicie złamali stereotyp! Zwykło się bowiem przyjmować, że miłość erotyczna cechuje wyłącznie ludzi młodych. Dla starszych tradycyjnie zarezerwowana jest przyjaźń okraszona wspomnieniami tego, co już nie wróci. Tymczasem w 626 mamy dokładną odwrotność takiego stanu rzeczy.

Bo oto Marian na widok swojej byłej żony szaleje. Dosłownie – krzyczy, gestykuluje, wyrywa sobie dreny, chce uciec ze szpitala. Pod wpływem emocji robi rzeczy kompletnie bez sensu, na złość, na przekór, byle tylko nie siedzieć bezczynnie. Barbara nie pozostaje mu dłużna. Już od samej rozmowy o Marianie jest podniecona i impulsywna. Ona również krzyczy i wygaduje głupoty, których zapewne za chwilę żałuje („zatańczę na twoim grobie”). Barbara charakterystycznie potrząsa włosami, co całkowicie obnaża jej uczucia. Marian i Barbara w swoim zachowaniu są nie tylko spontaniczni, oni przechodzą ze skrajności w skrajność – raz się kochają na zabój, zaraz nienawidzą. Odzwierciedla się to nie tylko w zachowaniu, ale też w słownictwie: „Basia, Basieńka, kochanie” – „ta wredna baba, ta jędza”…

O ile u Mariana i Barbary cały czas coś się dzieje, są emocje, chaos i zamieszanie, to u Kamila i Magdy… nudy. Ci drudzy, choć bardzo młodzi, nie zachowują się jak kochankowie. To dwoje sympatycznych, dobrych, zgranych ludzi, którzy żyją w zgodzie i w harmonii. Nie kłócą się, nie obrażają, nie wyzywają. Otaczają się wzajemną troską i służą sobie pomocą. Ale na tym koniec.

Bo kiedy Magda ma wypadek, to Kamil oczywiście robi wszystko, co do niego należy, po kolei: sprawdza, czy nie ma złamań, biegnie po pomoc, podcina gałęzie z leśniczym, zawozi dziewczynę do szpitala, prosi o zawołanie lekarza, dokładnie i rzeczowo tłumaczy co się stało i uspokaja chorą. Kamil zachowuje spokój, myśli bardzo rozsądnie i trzeźwo ocenia sytuację: nie wyciągnął gałęzi z piersi Magdy, aby ta się nie wykrwawiła; nie zadzwonił po pogotowie, bo karetka by nie dojechała… Wspaniałe, fantastyczne, wręcz książkowe zachowanie Kamila uratowało Magdzie życie. Tylko braknie w tym wszystkim czegoś bardzo ważnego! Nie ma bowiem emocji, strachu, rozpaczy! W szpitalu Kamil nadal jest zdystansowany, uspokaja mamę Magdy. On panuje nad sytuacją, podczas gdy inni tracą głowę…

Tymczasem zachowanie Barbary jest odwrotnością postępowania Kamila. Barbara przyjeżdża do szpitala wezwana przez Latoszka i od początku wszystko jest nie tak, jak być powinno. Barbara początkowo odmawia pomocy, a więc nie spełnia obowiązków byłej żony. Od razu daje się ponieść emocjom. Nie zdaje sobie sprawy z tego, co się dzieje, bo myśli o swoim burzliwym związku z mężczyzną, którego cały czas kocha. Tak naprawdę jednak Barbara jest przerażona i zrozpaczona.

Dlaczego tak się dzieje? Bo tam gdzie jest miłość, iskry i namiętność, tam nie ma miejsca na rozum, rozwagę i roztropność. W grę wchodzą tylko i wyłącznie uczucia oraz emocje, ogromne emocje! Miłość rzuca się na mózg i sprawia, że ludzie wariują, szaleją, zachowują się jak psychiczni. Ale to dotyczy tylko tej prawdziwej, erotycznej miłości, która - jak się okazuje – trwa do grobowej deski. Sytuacja ekstremalna jest sprawdzianem, obnaża uczucia i ukazuje prawdę. A prawda jest taka, że Kamil i Magda potrafią zachować spokój, rozwagę i roztropność. Marian i Barbara nie są w stanie tego zrobić w żaden sposób!

Jednym słowem Kamil i Magda, ta „idealna para” tak naprawdę jest… fałszywa! Fałszywa, bo w ich związku brak prawdziwego uczucia, jakie może być tylko i wyłącznie między mężczyzną i kobietą. Brat i siostra nie mogą być parą. „Ci, co się nie kłócą, są fałszywi”, bo kłótnia to nic innego jak wyzwolenie emocji. Takich emocji nie ma w relacjach braterskich, siostrzanych, czy przyjacielskich. To cecha charakterystyczna dla tych, którzy kochają naprawdę, tak jak Barbara i Marian.

Ale to nie koniec przewrotności scenarzystów, czy raczej psychiki ludzkiej… Bo Magda i Kamil nie wiedzą, że ich uczucie jest nieprawdziwe. Oni troszczą się o nie i chcą je pielęgnować. Barbara i Marian cały czas udają, swoją grą chcą przykryć prawdziwe do bólu uczucia. Pragną zafałszować rzeczywistość, tylko to im się nie udaje. I dlatego właśnie w tym swoim udawaniu są tacy autentyczni i prawdziwi, prostolinijni. Bo miłości ukryć się nie da, a im bardziej człowiek próbuje, tym bardziej widać, że kocha…

Cdn.